əzbəs

z. <fars.> klas.

1. Kifayətcə, çox miqdarda, həddindən artıq. Hər yanda böyük xəndək, hər küçədə min dağ; Əzbəs tökülüb bir-birinin üstünə torpaq. A. S..

2. Bəzən «ki» bağlayıcısı ilə: əzbəs ki – səbəb bildirir. Dedi: «Əzbəs ki halətim yoxdur; Yeməyə hiç rəğbətim yoxdur». M. Ə. S.. <Qulu:> Əzbəs ki <Yusifin> xasiyyəti və mehribançılığı məni özünə qul edibdir. . N. N..